stękać

stękać: {{stl_3}}stękać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}stɛŋkaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_6}}stęknąć {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}stɛŋknɔɲʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-nie{{/stl_8}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_37}}imp {{/stl_37}}{{stl_8}}-nij{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vi{{/stl_26}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wzdychać{{/stl_13}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_13}}jęczeć{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}[auf]stöhnen {{/stl_14}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}dukać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}stotternd lesen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}[hervor]stammeln {{/stl_14}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_37}}nur imperf {{/stl_37}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot: {{/stl_20}}{{stl_13}}narzekać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}jammern{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}stöhnen {{/stl_14}}

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

stękać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stękaćam, stękaća, stękaćają {{/stl 8}}– stęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, stękaćnę, stękaćnie, stękaćnij, stękaćnął, stękaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać głuche, ciężkie westchnienia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stękać — ndk I, stękaćam, stękaćasz, stękaćają, stękaćaj, stękaćał stęknąć dk Va, stękaćnę, stękaćniesz, stękaćnij, stękaćnął, stękaćnęła, stękaćnęli, stękaćnąwszy 1. «wydawać ciężkie, głośne westchnienia» Stękać z bólu. Stęknąć z wysiłku. 2. tylko ndk… … Słownik języka polskiego
stęknąć — → stękać … Słownik języka polskiego
postękiwać — ndk VIIIb, postękiwaćkuję, postękiwaćkujesz, postękiwaćkuj, postękiwaćiwał 1. «stękać raz po raz, od czasu do czasu; stękać cicho» Postękiwać z wysiłku, z bólu. 2. łow. «o byku łosia, jelenia: wydawać głos wabiący samice w czasie rui, stękać od… … Słownik języka polskiego
stękanie — n I rzecz. od stękać … Słownik języka polskiego
postękiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, postękiwaćkuję, postękiwaćkuje {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać stęknięcia, zwykle cicho, raz za razem, od czasu do czasu; stękać z cicha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postękiwał, powłócząc niesprawną nogą. Postękiwać z wysiłku … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias